زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

اختلاط (حدیث)





اختلاط، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به عروض حالت دیوانگی یا سهو و نسیان یا عقیده فاسد یا فسق بر راوی گفته می‌شود.


۱ - توضیح اصطلاح



اختلاط حالتی است که بر راوی عارض گشته و موجب شده است که:
۱- دیوانه شود و چیزهای عجیب و غریب نقل کند؛
۲- سهو و نسیان بر وی عارض شود و اسانید احادیث را جابجا نقل کند مثل این که حدیث شخصی را به دیگری نسبت دهد.
برخی دامنه اختلاط را گسترده‌تر از موارد فوق دانسته‌اند و اصطلاح اختلاط را درباره شخصی که تغییر عقیده و مذهب داده و یا ثقه‌ای که فاسق شده است، بکار برده‌اند.

۲ - روایات مختلط



اگر راوی ثقه دچار اختلاط گشت آیا روایات او پذیرفته می‌شود یا خیر؟ در این باره بیان داشته‌اند: روایات قبل از اختلاط آن شخص پذیرفته است ولی روایات بعد از اختلاط و روایاتی که معلوم نیست که قبل از اختلاط یا بعد از اختلاط بوده پذیرفته نیست.
روایات راوی قبل از اختلاط از دو راه ثابت می‌شود:
ا - تاریخ؛
ب - قول راوی در نقل از شخص متصف به اختلاط که به عنوان مثال بگوید: حدثنی قبل اختلاطه.
راوی موصوف به اختلاط با الفاظی نظیر «اختلط» «اختلط آخر عمره» «اختل فی آخره» توصیف می‌شود.
[۴] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۳۶۱.
[۵] بهبودی، محمدباقر، معرفة الحدیث، ص۷۶.


۳ - مستندات مقاله



در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:

• عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه.
• سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث.
• مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.
• بهبودی، محمدباقر، معرفة الحدیث.

۴ - پانویس


 
۱. عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه، ص۲۱۰-۲۱۱.    
۲. عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه، ص۲۱۱-۲۱۲.    
۳. سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۴، ص۳۳۶.    
۴. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۳۶۱.
۵. بهبودی، محمدباقر، معرفة الحدیث، ص۷۶.
۶. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۲، ص۲۹۸.    


۵ - منبع


پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «احادیث مواعظ»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۷.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.